Zanim zostałam matką chciałam wiedzieć wszystko. Chciałam wiedzieć jak przygotować się do porodu. Jak wychować mądre i samodzielne dziecko. Jak przewijać. Ile razy karmić. Czym karmić. Jak ubierać. Jak reagować na symptomy choroby. Chciałam być matką idealną. Posiąść wiedzę absolutną. W tym celu czytałam, pytałam, obserwowałam. Z całego bagażu rad i doświadczeń wybrałam to, najbardziej odpowiadało mojej wizji rodzicielstwa.

Sekretny składnik rodzicielstwa

Wśród całego ogromu wiadomości jest jedna, którą chowam w sercu na dnie i pielęgnuję. Dbam, by nigdy jej nie zapomnieć. To klucz, który otwiera zamknięte drzwi. To ostatnia deska ratunku. To punkt odniesienia wszystkich rodzicielskich dylematów. To leitmotiv rodzicielstwa.

To zasada, która leży na wierzchu a najłatwiej o niej zapomnieć, a brzmi: DZIECKO TO TEŻ CZŁOWIEK.

Tylko i aż. Naprawdę! Tak często jako rodzice i dorośli zapominamy o tym, że dziecko jest pełnoprawnym człowiekiem. Nie, istotą niższego rzędu. Nie, stadium pośrednim między amebą a wszystkowiedzącym dorosłym. Zapominamy, choć sami jako dzieci nienawidziliśmy tych sytuacji, kiedy ktoś nie traktował nas poważnie. Kiedy rodzice egzekwowali swoje zasady powołując się wyłącznie na swój autorytet. Dzieci i ryby głosu nie mają… Co wolno wojewodzie… To nie są argumenty. To formy represji.

Tak naprawdę nawet maleńkiemu dziecku należy się szacunek i respektowanie jego praw. To jak traktujemy nasze dzieci do nas wróci.

TOP 7 sposobów na dobre relacje z dzieckiem

Dlatego droga Mamo, drogi Tato:

1. Informuj mnie o tym co zamierzasz ze mną zrobić to mi pomoże z Tobą współpracować i zapewni poczucie bezpieczeństwa. Przecież ty też tak naprawdę nie lubisz niespodzianek. Pamiętam Twoją minę podczas ostatniej niezapowiedzianej wizyty babci i dziadka!
2. Nie podnoś na mnie głosu. Pamiętasz jak czułeś się kiedy ostatnio nawrzeszczał na Ciebie szef? Ja czuję to samo.
3. Ustal plan dnia. To, że jestem “niegrzeczny” czasem oznacza tylko tyle, że jestem zdezorientowany. Ty też nie lubisz kiedy w pracy, ktoś nagle każe ci wykonywać obowiązki koleżanki, która wylądowała na chorobowym.
4. Włącz mnie do domowych obowiązków. Lubię czuć się potrzebny. Ty też kiedyś robiłeś coś pierwszy raz!
5. Nie załatwiajmy moich potrzeb fizjologicznych w miejscu publicznym. Nie lubię kiedy obcy ludzie oglądają moją gołą pupę. Sama też załatwiasz swoje sprawy na osobności, bez publiki.
6. Nie rób awantur o błahe sprawy. Jajko, które niechcący rozbiłem kosztuje tylko 50 groszy, a zły humor zepsuje nam cały dzień.
7. Nie wymagaj ode mnie tego, czego sam nie stosujesz! Jesteś moim pierwszym wzorem do naśladowania.

Takich zasad można by wypisać wiele. Wierzę, że już złapaliście o co chodzi w traktowaniu dzieci jak ludzi. Kiedy zaczęłam stosować tę zasadę w życiu, okazało się, że rodzicielstwo nie jest ciężarem, który niesiemy na barkach dopóki przychówek łaskawie nie opuści gniazda. Teraz doceniam czas spędzony z moim dzieckiem, bo zauważam jak wiele on uczy mnie!

Jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w dziedzinie pedagogiki i pracy z dziećmi jest Janusz Korczak. On swoje powołanie traktował bardzo poważnie. Dostrzegał w dzieciach potencjał jakiego być może nikt inny nie mógł dostrzec. Nie traktował dzieci jak bezkształtnej masy gliny, którą wychowawca może kształtować według własnego widzimisię. Dla niego dziecko było pełnoprawną istotą ludzką. Jego credo: Nie ma dziecka – jest człowiek, to jeden z najpotężniejszych postulatów pedagogiki. To też rada, która pomaga wyjść z wielu rodzicielskich dylematów.

Popatrz dzisiaj w twarz swojego dziecka. Ono w głębi serca jest tobą z dziecięcych lat. Sięgnij w zakurzone odmęty swojej pamięci. Pamiętasz co najbardziej denerwowało Cię w podejściu Twoich rodziców? Dzisiaj masz okazję nie popełniać tych błędów.

Ostatnio w jednej mądrej książce przeczytałam takie słowa:

Rodzina rozwija się najlepiej, kiedy jej członkowie nie pouczają się, tylko uczą od siebie nawzajem.

_______________

Zdjęcie: Photo by Guillaume de Germain on Unsplash
Cytat: Juul J.: Życie w rodzinie.Podkowa Leśna 2013, s. 5.